znajomość? 

Lubiliśmy się. Muszę powiedzieć, że Pan Dyrektor wymyślił mi przezwisko, które się tak utrwaliło i tak do mnie przylgnęło, że nie mówili do mnie po imieniu, tylko tym przezwiskiem. 

Jakie to było przezwisko, jeśli możemy zapytać? 

Biba (śmiech). 

Jakim dyrektor był kolegą i jak wypadał na tle klasy? 

Był lubiany. Był chłopakiem, który lubił żartować, miał celność spostrzeżeń i skojarzeń. 

Czy mogłaby Pani zdradzić jakieś wybryki lub akcje związane z Panem dyrektorem? 

W trakcie testu maturalnego Pani z komisji zapytała: „Jaki to czas mamy?”. Pytanie dotyczyło jakiejś lektury. Pan Dyrektor spojrzał na zegarek i powiedział „Czternasta”.

​WYWIAD Z p. MARTĄ GÓRĄ: ​

Bardzo dobrze wspominam Profesora Surmacza. Bardzo lubiłam historię i nigdy nie ściągałam. Uważam, że lekcje były bardzo interesujące. Był mistrzem ciętej riposty i humoru.

WYWIAD Z p. JAROSŁAWEM TUŁĄ: 

Na rozpoczęciu Pan Dyrektor napomknął o licznych podróżach z Panem. Powiedział, że zjechał z Panem pół Świata, czyli cały Karpacz.

Byliśmy jak papużki nierozłączki, jeździliśmy na każdą wycieczkę, a że wszystkie wycieczki były do Karpacza – to jeździliśmy do Karpacza. 

Czy może Pan powiedzieć więcej o którejś z tych wycieczek? 

To było tak dawno, że nawet najstarsi górale nie pamiętają =)

Uczęszczał Pan do tej szkoły, jako uczeń, czy spodziewał się Pan, że będzie kiedyś dyrektorem szkoły?

Nie, myślę, że takich rzeczy nigdy nie przewidujemy w życiu.

Ale jest Pan zadowolony z tego faktu?

Tak na ten moment, jestem na pewno.

Jak czuje się Pan po powrocie na jak sam Pan to ujął na rozpoczęciu roku "stare śmieci" i to na stanowisku dyrektora?

Specyficznie, można powiedzieć, że jest to dla mnie swego rodzaju podróż w czasie. Znam te korytarze, toalety, salę gimnastyczną, te wszystkie zakamarki, a teraz spaceruję po nich będąc niejako w zupełnie innej sytuacji i w innym czasie, momencie swojego życia, więc jest to takie dość specyficzne doświadczenie.

Jakie plany ma Pan na nowym stanowisku? Udział w konkretnych projektach? Może inny sposób na rozwój szkoły? Wiemy, że ma Pan zamiar doposażyć szkolną siłownię, co osobiście uważamy za bardzo dobry pomysł.

Tak, jak już mówiłem waszym kolegom z samorządu, którzy byli tu wraz z profesorem Przemkiem Paradowskim, że jestem trochę idealistą, ale mam nadzieję, że ten idealizm jest jakoś ugruntowany w realnych aspektach życia. Marzy mi się taka amerykańska szkoła z filmów pod tytułem "Fajna szkoła z fajnym zapleczem", więc boisko sportowe pasowało by jak najbardziej do mojej wizji i pewnie do waszych oczekiwań. Zaczynam faktycznie od sali gimnastycznej, konkretnie od siłowni, już właściwie w ten weekend

zacznie się jej remont dotyczący ścian, posadzki, sufitów, dojdzie też doposażenie siłowni, czyli zakup odpowiedniego sprzętu, a w kolejnym czasie remont waszych sanitariatów na górze, czyli toalety prysznice, już w ferie zimowe zaczniemy ich remont. Mamy też plany dotyczące zarówno projektów jak i koalicji osób, które mogą pomóc nam w tym by zagospodarować boisko, żeby przestało ono być dosłownie łąką, a żeby stało się boiskiem z prawdziwym zapleczem sportowym.

Więc widzimy, że plan ma Pan napięty…

Może zbyt ambitny, ale mam nadzieję, że do realizacji. No i doposażenie sali komputerowej gdyż obecne komputery są już w miarę anachroniczne, ale to przy okazji jakiegoś projektu.

Pytaliśmy nauczycieli, jak wspominają Pana zza różnych okresów życia. Może teraz odwrócimy pytanie i to Pan podzieli się z nami wspomnieniami z czasów nauki?

To były najlepsze czasy mojego życia, że się tak wyrażę, z perspektywy moich 47 lat teraz. Chodząc po korytarzach tej szkoły mogę wam jedynie zazdrościć tego czasu, a trochę współczuję, że to jedynie 3 lata a nie 4, ja na przykład kończyłem 4-letnie liceum i było to było dla mnie niesamowite przeżycie, bo przychodząc ze szkoły podstawowej tak jak wy teraz ze szkoły gimnazjalnej do szkoły średniej, ja naprawdę stawałem się w jakiś sposób dorosły, naprawdę czułem tą zmianę. Z jednej strony dzieciak jeszcze, z drugiej już osoba dorosła. Pierwsze jakieś fajne, prawdziwe przyjaźnie, pierwsza platoniczna miłość, studniówka, którą przeżywałem jak cholera, buciki, które moja mama zrobiła dla mnie w fabryce obuwia. Kartki też wtedy były na masło, których odpowiednią ilość musieliśmy przynieść, aby studniówka się odbyła. Niektórzy profesorowie, których się baliśmy, a  których

jednocześnie szanowaliśmy, a ich szacunek był dla nas niesamowity. Przykładowo Pan Nowak, ojciec Pana Wojtka Nowaka, to była legenda, zresztą cała fizyka z Panem Antonim Nowakiem była niesamowitym przeżyciem, że mógłbym opowiadać o niej godzinami. Ale to był cudowny czas, jeśli chodzi o mnie i w szkole i poza szkołą, bo mieliśmy świetną paczkę, imprezowaliśmy, chodziliśmy na dyskoteki, jeździliśmy na wycieczki… No i robiliśmy fajne rzeczy, ja byłem jednym z współtwórców zarówno gazetki szkolnej jak i kabaretu, pisałem różne teksty, wygrałem konkurs poetycki wierszem „mundurki”.

Wiemy, że w szkole jest jeszcze nauczyciel, który uczył również Pana. Jest to doktor Beata Nytko-Wołoszczuk. Jak wspomina ją Pan, jako swoją nauczycielkę?
Pani Iwona Lechowicz również jest nauczycielką z tych czasów, lecz mnie nie uczyła. No, wtedy była to dla mnie wymagająca osoba, bo przejęła nas po Pani profesor Obrębskiej, aktywizowała nas do pracy a potem szybko stała się moją koleżanką, kiedy zacząłem tutaj pracować. A teraz jesteśmy partnerami w pracy a ja swojego stanowiska nie przekładam w ten sposób, by czuć się ważniejszym od innych nauczycieli, traktuję współpracę z innymi nauczycielami bardzo po partnersku, więc jestem z nimi, przynajmniej w moim przeświadczeniu kolegami i partnerami, mimo podziału jakichś ról.

"Co się w duszy komu gra,
co kto w swoich widzi snach."
~ Stanisław Wyspiański - "Wesele" - akt II, scena 3

12 września 2017 roku, o godzinie 10:00, w Sali Widowiskowej Namysłowskiego Ośrodka Kultury, rozpoczęła się, długo oczekiwana, uroczystość ogólnopolskiej akcji "Narodowe Czytanie". W tym roku lekturą Narodowego Czytania był dramat Stanisława Wyspiańskiego pod tytułem "Wesele". Tegoroczna lektura zwyciężyła podczas internetowego głosowania. Dramat konkurował z "Przedwiośniem" - Stefana Żeromskiego, "Pamiątkami Soplicy" - Henryka Rzewuskiego i "Bieniowskim" - Juliusza Słowackiego.

 Do wspólnego czytania włączyli się również przedstawiciele Urzędu Miejskiego: Burmistrz - Pan Julian Kruszyński, Zastępcy Burmistrza - Pan Artur Włodarczyk i Pan Rafał Nowowiejski, Starosta Namysłowski - Pan Andrzej Michta, Przewodniczący Rady Miejskiej - Pan Sylwester Zabielny. Nie zabrakło również występów namysłowskich szkół. "Wesele" czytali również: pracownicy Biblioteki Publicznej w Namysłowie, Grupa Teatralna "Retrospekcja", Powiatowy Rzecznik Konsumentów - Pani Katarzyna Paradowska, Pani Maria Karaban - kierownik Warsztatów Terapii Zajęciowej i Pan Henryk Tomiczek. Całość uświetnił zespół młodych tancerzy z zespołu "Ślązak".