Co na warsztacie?

Dziennikarstwo to pasja.

Zaczynamy od kolegium redakcyjnego i poszukiwania pomysłów na intrygujący tekst.

Tylko od Ciebie samego zależy czy będziesz się męczył w skórze dziennikarza.

Każda gazeta ma ten sam problem - czym jest dobry news? Pewnie ty też spierałeś się o to nie raz ze swoimi czytelnikami, a może i w samej redakcji? Tabloidyzujemy się? A może popadamy w nudę i protekcjonalny intelektualizm?

Pomysły pomysłami - musisz na bieżąco być zorientowany co w trawie piszczy.

Jak pisać? Keep it simple, stupid - radzą fachowcy. Pisz prosto, głupcze...

W końcu przyjdzie czas, gdy musisz napisać to pierwsze, najważniejsze zdanie w tekście. Nie zepsuj tego.

To wisienka na torcie. Nie jakaś ozdóbka, zbędny dodatek czy stylistyczny wygibas. To coś, co przykuje wzrok i wzbudzi zainteresowanie na tyle, by pozostać przy tekście do jego końca. To esencja twojej pisaniny. To TYTUŁ.

Charakteryzuje naiwne, małe dziecko. Ciekawość. Niezbędna jest też u dziennikarza.

Podobnie jak podstawowe narzędzie do jej zaspokajania - dociekliwe pytania.

- To na początek proszę powiedzieć nam coś o sobie - jeśli od tego pytania chcesz rozpocząć wywiad to lepiej zapadnij się pod ziemię. Musisz wiedzieć z kim rozmawiać i czego chcesz się dowiedzieć.

Chyba, że jesteś uczestnikiem programu typu Dzieci wiedzą więcej i masz lat 5.

Gdzie się spotkać, jak usiąść, co zabrać, jak spojrzeć - jest kilka sposobów na to, by wywiad, który właśnie przeprowadzasz okazał się wydawniczym sukcesem.

Masz już zestaw świetnie dobranych pytań. Siedzisz za stołem spoglądając w oczy swego rozmówcy. Jesteś przekonany, że teraz będzie już tylko z górki? Przed tobą najtrudniejsza część wywiadu.

To, co w mowie potocznej jest normalne i zrozumiałe - po przelaniu na papier zmienia się w totalny chaos. Spisując wywiad musisz redagować wypowiedź. Ale koniecznie w ten sposób, by nie zgubić jej charakteru, najważniejszych punktów oraz stylu wysławiania się twojego rozmówcy.

Co jest największym zagrożeniem podczas jego przygotowania? Pokusa łatwizny.

Jeśli idziesz na spotkanie z nastawieniem: jak popieprzyć skurwielowi - lepiej zawróć. Oddaj temat komu innemu.

Tego się nie da zrobić. Nie można opracować poradnika jak napisać reportaż. Jak opracować plan, jakich słów użyć, nastroje wywołać jak całość spuentować. Musisz do tego dojść sam. Po swojemu. Nie oglądając się na innych, ich oceny i rady.

Wiem, autorytetów jest mnóstwo, podręczników już znacznie mniej. Ale na mediach – jak na medycynie w naszym kraju zna się każdy.

Mam nadzieję, że to kompendium pomoże Ci w pracy, albo zachęci do tego, by zająć się pisaniem. Jeśli przyjdziesz i w końcu wygryziesz mnie z roboty - daj mi przynajmniej tę satysfakcję i przyznaj, że sam cię do tego namówiłem.

A tymczasem zajrzyj na mojego bloga - dowiesz się z niego jeszcze wielu ciekawych rzeczy związanych z dziennikarstwem. Tylko kliknij poniżej!